keyif verici madde

Vizelerin başlayıpta bitmeyi unuttuğu şu son zaman diliminde iyice bir fest fud çocuğu olduk.Ders çalıştıktan sonra saat gözetmeksizin yememiz ve yemek ayrımı yapmamız ki ayrımdan kasıt sağlıksız ya da daha sağlıksız olarak.Masa başında sarf edilen tek fiziksel eforun kalem oynatmak olduğu bir atmosferde kalkıpta salata hazırlayıp yemek zaten bir seraptı.Biraz sonra başka bir vizeye daha gireceğim ve buna da çalışırken pek bir hareketli olduğum söylenemez , gerçi pek çalıştığımıda söyleyemiyeceğim.İşte bu vize döneminde masadan gitgide uzaklaşmaya başladığımı hissettim.Sanki her bir gün masaya ulaşmam daha bir zor oluyordu.Nedeni nedendir diye düşünürken , gözlerim göbeğime takıldı.Masa ile aramda büyük bir engel olarak duruyordu.Kendisi ile aram iyidir , ama bu sıralar sanki biraz gelişip kontrolü eline almak istiyor gibi.Hemen banyo'ya koştum.Tartının üzerine çıkıp , ulan acaba kaç kilo aldık düşünceleri içinde gezinirken kafamı aşağıya eğmem ile birlikte yine gözüm göbeğime takıldı , yine kendisi ile ilgili bir takım argo içerikli sevgi cümlecikleri kurduktan sonra , tartının üzerindeki sayılara gözüm takıldı.Hiç bir arada görmek istemediğim sayılar sanki ağız birliği etmişlercesine yanyana gelip halay çekiyorlardı.Bir an geçirdiğim şoktan olsa gerek küvetin bana dönüp "az ye ulan eşşek sıpası" , klozetin "abi gençtürksel kumpanyası var mekdonaltsda gidelim mü?" demesi yetmiyormuş gibi fayansların üstüme üstüme gelmeleri derken kendimi koşarak dışarı attım.Hani züğürt avuntusudur ya "elbiseler 1 kilo etse , az önce içtiğim kola 1 kg , birde sıçarsam oradan 1kg verir en azından 3 kilo zayıflarım ov yea" gibi saçma sapan avuntularda bulunmadım aksine "ulan şimdi tatlı yerim 2kg , üstüne 5 kutu bira 1kg ov yea" demem ile daha bir üzüldüm.Birden camdan dışarıya bakarken buldum kendimi.Bulutlara doğru bakıyordum.Bir an aklıma Atatürk'ün "İstikbal , göklerdedir." sözü geldi.Adam geleceği gören bir adammış dedim içimden.Sonra arkadaşımın bir sözü geldi aklıma "ağbi , bu bulutlar bazen yemek gibi görünüyorlar".İyice tiksindim lan o çocuktan , bir daha görüşümde döveyim diye kendime söz verdim.Neyse gözyüzüne bakarken aklıma neden Neil Armstrong dayı geldi.O yalan ay seferi gözümün önünde canlandı.Ve işte o an anladım ki , bu tartılar ile başı dertte olan herkesin Ay'a gidip yerleşmesi lazım.Ağırlığımız 1/6 oranında azalıyor yahu , ne güzel birşey değil mi ?